Przez niektórych są niezrozumiałe, innych zaś wciągają, jak magma, nie można oderwać od nich oczu. Pobudzają do myślenia i dostarczają prawdziwych wrażeń estetycznych. Poruszają tematy aktualne, ale nieoczywiste.
Katarzyna Szywacz to malarka i nauczycielka. Absolwentka Wydziału Artystycznego na Uniwersytecie Śląskim, filia w Cieszynie. W 2011 roku obroniła z wyróżnieniem dyplom z malarstwa, pt. „Nieludzka przestrzeń” w pracowni prowadzonej przez Lecha Kołodziejczyka, Krzysztofa Dadaka i Adama Molendę.
Zajmuje się głównie malarstwem olejnym. W abstrakcyjnej formie próbuje wyrazić to, co subtelne, ulotne, nieuchwytne i chwilowe – światło, błysk, emocja, która trwa przez jeden moment, a jednak zostawia w nas trwały ślad.
Fascynują ją starzy mistrzowie, którzy przy pomocy laserunków oddawali w plastyczny sposób przestrzeń formy. Miesza techniki stare i nowe – wymyślone przez siebie. Łączy fakturę z laserunkiem, na podobraziu klei papier, ryż, kaszę i inne „niemalarskie” materiały, by stworzyć abstrakcyjną płaskorzeźbę uzupełnioną malunkiem. Tworzy w ten sposób abstrakcje, które wzbudzają mieszane emocje.
Jej cykl dyplomowy „Nieludzka przestrzeń” przez wiele lat przechodził bez echa na konkursach i wystawach. W czasach pandemii „Nieludzka przestrzeń” okazała się wskaźnikiem i rozliczeniem z przestrzenią, którą człowiek stwarza dla siebie. Czy służy ona człowiekowi, czy jest przyjazna, czego w niej brakuje, by człowiek czuł się w niej dobrze i by mu służyła?
Obecnie skupia się na wydobywaniu koloru z czerni. W dobie kryzysu politycznego, społecznego i gospodarczego, gdzie aktualna sztuka skupia się na brzydocie świata, autorka zwraca uwagę na fakt, że ludzkość przeżyła już niejeden kryzys i wyszła z tego zwycięsko. „Wychodzenie z czerni” to swoisty manifest nadziei, siły, wewnętrznego potencjału, który tkwi w każdym z nas, by walczyć i zwyciężać w dobrej sprawie.
Uczestniczka wielu wystaw zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą, m.in.: wystawa finałowa konkursu „Kontrasty” organizowanym przez fundację IKI.PL w Galerii Apteka Sztuki w Warszawie (2022), gdzie spośród 1233 prac wybrano 47 w tym jej obraz „Nieludzka przestrzeń 4”, Dobre Miejsce 32 w Jastrzębiu-Zdroju (2021) – skupiających ludzi po leczeniu psychiatrycznym i psychoterapiach, „Nowa Awangarda” w galerii Szyb Wilson w Katowicach (2018), Młoda Sztuka w Starym Mieście, vol.III w Krakowie (2017), „Pokolenia” – Czeski Cieszyn (2014), Biennale Wenecji Cieszyńskiej (2014, 2012), Międzynarodowe Konfrontacje Artystyczne – Karwina, Czechy (2010).
W swojej pracy także zajmuje się człowiekiem, najczęściej tym małym. Pracuje z dziećmi w świetlicy środowiskowej, która jest nadzorowana przez Ośrodek Pomocy Społecznej. Wydobywa z nich stłamszoną kreatywność, umożliwia rozwijanie pasji i wyobraźni, tak potrzebnej do pełnego życia, a także wzmacnia w nich poczucie własnej wartości i sprawczości. Wykorzystuje do tego wiedzę arteterapeutyczną, która łączy w sobie twórcze działanie i terapię.
Zapraszamy do podziwiania wystawy obrazów Katarzyny Szywacz w marcu w godzinach otwarcia budynku (pon-pt 8:00-19:00, sb-ndz 15:00-19:00).
